Een weekje rust

Een weekje rust

Wat ik nu zie is dat dan de donaties gelijk stagneren🫣 Vorige week een wedstrijdje gehad en een triathlon team competitie gedaan.  Ik was deze dag al niet zo lekker maar toch gegaan want anders is het nog een heel geregel om een invaller te zoeken. Dat merkte ik van de week. Snipverkouden en pijnlijke knieën. Dus afgelopen week even het sporten op een laag pitje. Wel ben ik oppas over de hond van onze dochter en heb ik veel gewandeld.

Als ik mijn moeder bel is het vaak één richting en praat ze honderduit. Ze praat steeds over hetzelfde wat zij zich kan herinneren. Veel over haar zusters die ze zo erg mist. Ook de hallucinaties zoals dat de dieven weer binnen zijn geweest en dingen meenemen. Mijn moeder zegt; ze jatten alles van mij, zelfs haar flessen cassis. Afgelopen zondag (1ste pinksterdag) is ze met mijn zus en broer naar de Pasar Malam geweest. Voordat ze ging vertelde ze wie er allemaal mee ging. Zo haar kleindochters en ook haar achterkleinkind. Toen zei ze; ik neem Boefje niet mee hoor! (dat is haar kat) dan moet ik toch even stiekem om lachen. Ik vind het ook zo aandoenlijk. Zij ziet de kat als haar kind. De kat, “Boefje” daar houdt ze enorm veel van. Ze zegt dan vaak, als Boefje er niet meer is dan hoeft het voormij niet meer.  Boefje is haar houvast. Geen moment verliest ze hem uit het oog en is ze snel in paniek als ze hem niet ziet.

Nog een paar dagen werken en dan ga ik mijn moedertje weer bezoeken. Met de trein naar Grunn.